Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

H πιο μεγάλη ώρα...

Ο 53ος τελικός της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης φέρνει αντιμέτωπες δύο αγγλικές ομάδες. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι διασταυρώνουν τα "ξίφη" τους στον "εμφύλιο" του "Λουζνίκι" την Τετάρτη (21/5, 21:45) σε μία αναμέτρηση χαρακτηριστική της κυριαρχίας των ομάδων από την "γηραιά αλβιόνα" τη φετινή περίοδο.

Οι δύο σύλλογοι που κοντραρίστηκαν μέχρι τέλους στην Premiership (όπως και σε άλλους πέντε τελικούς στο παρελθόν) δίνουν ακόμα μία μάχη, την τελευταία για το πέσιμο της "αυλαίας" της αγωνιστικής περιόδου. Την πιο σημαντική, αφού η νικήτρια αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Οι "κόκκινοι διάβολοι" του σερ Αλεξ Φέργκιουσον αναζητούν το τρίτο τρόπαιο της ιστορίας τους στον θεσμό και το πρώτο μετά τον συγκλονιστικό τελικό του 1999 και την επική ανατροπή κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Οι "μπλε" του Αβραμ Γκραντ, από την πλευρά τους, δεν έχουν βρεθεί ποτέ ξανά στον τελικό της διοργάνωσης και η πρώτη τους παρουσία ενδέχεται να συνδυαστεί με την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου, ως επιστέγασμα των προσπαθειών του Ρομάν Αμπράμοβιτς από το 2003.

Τα αστέρια

Η χρονιά που διανύει ο Κριστιάνο Ρονάλντο σαφώς και είναι η καλύτερη της καριέρας του. Μένει μόνο ένα παιχνίδι για να την ολοκληρώσει θριαμβευτικά, ένα παιχνίδι για να διαψεύσει όσους τον επικρίνουν επειδή στα σημαντικά παιχνίδια συνήθως δεν έχει καλή απόδοση. Φέτος έχει πετύχει 41 γκολ, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Premiership και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ με 7 γκολ και στον τελικό θα αναλάβει ακόμα μια αποστολή, την τελευταία για φέτος, ώστε οι "κόκκινοι διάβολοι" να κατακτήσουν το τρόπαιο.

Μαζί του ο Γουέιν Ρούνεϊ, ο οποίος φέτος έχει βοηθήσει κι αυτός τα μέγιστα την ομάδα του σερ Αλεξ Φέργκιουσον να φτάσει μέχρι τον τελικό. Στο παρελθόν είχε δηλώσει ότι πιο σημαντικό ήταν το πρωτάθλημα, ωστόσο από τη στιγμή που αυτό κατακτήθηκε, ο Αγγλος επιθετικός έχει αναπροσαρμόσει τους στόχους του και ονειρεύεται το γκολ εκείνο που θα δώσει στην ομάδα του τη νίκη και θα τον τοποθετήσει δίπλα στο όνομα των σερ Μπόμπι Τσάρλτον ή ακόμα και του συμπαίκτη του Ράιαν Γκιγκς, αμφότεροι νικητές του θεσμού στο παρελθόν.

Η μεγαλύτερη απειλή της Τσέλσι ονομάζεται εδώ και χρόνια Ντιντιέ Ντρογκμπά. Ο επιθετικός από την Ακτή Ελεφαντοστού μπορεί τη νέα σεζόν να μην αγωνίζεται στο "Στάμφορντ Μπριτζ", ωστόσο είχε φροντίσει με τα γκολ του να κρατήσει τους "μπλε" στη μάχη του τίτλου μέχρι την τελευταία αγωνιστική και να τους οδηγήσει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Αβραμ Γκραντ θα στηριχθεί σε ακόμα ένα παιχνίδι πάνω του, με τον 30χρονο διεθνή ποδοσφαιριστή να δείχνει ότι τα καταφέρνει, έχοντας ήδη σημειώσει έξι τέρματα στη διοργάνωση.

Το πιο αξιόπιστο στήριγμα του Ντρογκμπά στην επίθεση θα είναι ο φορμαρισμένος Τζο Κόουλ, ο οποίος πρόσφατα κατέκτησε τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της ομάδας για τη φετινή σεζόν. Ο βραχύσωμος Αγγλος φέτος έχει αγωνιστεί σε όλα τα παιχνίδια της Τσέλσι στο Τσάμπιονς Λιγκ και αποτελεί τον ιδανικό παίκτη για να διασπάσουν οι Λονδρέζοι την άμυνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τα πλάγια.
Οι προπονητές

Αποτελεί το τοτέμ του συλλόγου, έχοντας οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση των δύο από τα τρία ευρωπαϊκά τρόπαια που επιδεικνύει στις προθήκες της (το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1991 και το Τσάμπιονς Λιγκ του 1999). Ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον φαίνεται να πιστεύει πολύ στην τέταρτη κατά σειρά σπουδαία ομάδα της Μάντσεστερ που δημιουργεί, τονίζοντας ότι εάν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι η καλύτερη επί θητείας του.

Οπως και να έχει, τα 22 χρόνια που βρίσκεται στην κεφαλή του συλλόγου του επιτρέπουν να κάνει τέτοιες κρίσεις, όπως επίσης να καθορίζει ο ίδιος το πότε θα φύγει από αυτό το πόστο. Η αποχώρησή του είναι κάτι που τον έχει απασχολήσει στο παρελθόν, αλλά αποδείχθηκε ότι αυτό του έδωσε δύναμη να συνεχίσει και να δείξει τα τελευταία δύο χρόνια ότι παραμένει στην ελίτ των προπονητών. Δύο πρωταθλήματα, ένας ημιτελικός κι ένας τελικός (ίσως και το τρόπαιο) του Τσάμπιονς Λιγκ είναι αρκετά σοβαρά πειστήρια.
Οταν ο Αβραμ Γκραντ αναλάμβανε τις τύχες της ομάδας, ζούσε στην... σκιά του Ζοζέ Μουρίνιο. Ποτέ δεν έγινε αποδεκτός από τον κόσμο της ομάδας, ο αγγλικός Τύπος έψαχνε συνεχώς την διάδοχη λύση και υπό αυτές της συνθήκες ο Ισραηλινός καλούταν να πετύχει. Λίγο πριν το πέσιμο της "αυλαίας" της φετινής σεζόν, η χρονιά μάλλον κρίνεται πετυχημένη για την ίδιο, αφού ξαναέβαλε την ομάδα στο "κόλπο" του πρωταθλήματος, χάνοντάς το μόλις την τελευταία αγωνιστική, ενώ έφτασε πιο κοντά από τον προκάτοχό του στον πολυπόθητο για τον Ρομάν Αμπράμοβιτς τίτλο του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το συμβόλαιό του έχει διάρκεια ακόμα 3,5 χρόνια, ωστόσο εάν δεν κατακτήσει το τρόπαιο είναι πολύ πιθανό να διακοπεί. Ακόμα κι έτσι, ο 53χρονος προπονητής έφτιαξε το όνομά του στο Νησί, είναι ήδη από τα πρώτα ονόματα στην πατρίδα του και σίγουρα δεν θα δυσκολευτεί να βρει δουλειά. Εάν κατακτήσει, όμως, το Τσάμπιονς Λιγκ, τότε θα αποκτήσει κάθε δικαίωμα να απαντήσει στους επικριτές του που δεν είναι και λίγοι...
Η προϊστορία

Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι η 151η φορά που οι δύο ομάδες διασταυρώνουν τα "ξίφη" τους. Μέχρι στιγμής, η Μάντσεστερ μετρά 65 νίκες, η Τσέλσι 41 και 44 παιχνίδια έχουν έρθει ισόπαλα. Στα τελευταία δέκα παιχνίδια, η Τσέλσι έχει το πάνω χέρι, αφού μετρά πέντε νίκες, η Μάντσεστερ δύο, τρία παιχνίδια έχουν έρθει ισόπαλα και το ένα εξ αυτών, ο τελικός του Charity Shield κατέληξε στους "κόκκινους διαβόλους" στα πέναλτι. Η Τσέλσι είναι η ομάδα που έχει στερήσει τους περισσότερους βαθμούς από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε σχέση με κάθε άλλη (43 βαθμούς) στην ιστορία της Premier League.
Οι "εμφύλιοι"

Η Γιουνάιτεντ δεν έχει και μεγάλη παράδοση στο να αντιμετωπίζει αγγλικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στο Τσάμπιονς Λιγκ αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ, ενώ στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1963-64 είχε κοντραριστεί με την Τότεναμ στους "16". Στην ίδια φάση του Κυπέλλου Εκθέσεων το 1964-65 είχε αντιμετωπίσει την Εβερτον.
Τελείως διαφορετική η κατάσταση στην Τσέλσι. Οι "μπλε" στους τρεις ημιτελικούς που πήραν μέρος στη διοργάνωση τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν αγωνιστεί κόντρα στην Λίβερπουλ (με την οποία το 2005-06 ήταν στον ίδιο όμιλο), ενώ το 2004, στα προημιτελικά του θεσμού, είχαν αποκλείσει την Αρσεναλ. Από εκεί και πέρα, στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1970-71, που κατέκτησαν, είχαν αποκλείσει την Μάντσεστερ Σίτι στα ημιτελικά.
Το γήπεδο
Το "Λουζνίκι" αποτελεί το πρώτο ρωσικό γήπεδο που φιλοξενεί τελικό της διοργάνωσης. Το 1999 διεξήχθη εκεί ο τελικός του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ μεταξύ της Πάρμα και της Μαρσέιγ (νικητές οι Ιταλοί με 3-0). Εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 1956 με την ονομασία "Στάδιο Λένιν" και χωράει 84.745 θεατές (το μεγαλύτερο της Ρωσίας). Το 1980 ήταν το κεντρικό στάδιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας. Αποτελεί έδρα της Σπαρτάκ Μόσχας και της Τορπέντο Μόσχας, την οποία και... κατέχει.
Το 1982, στο παιχνίδι του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ μεταξύ της Σπαρτάκ και της Χάρλεμ σημειώθηκε η πιο πολύνεκρη ποδοσφαιρική τραγωδία, αφού έχασαν τη ζωή τους περίπου 340 άτομα λόγω του συνωστισμού, αν και οι ρωσικές αρχές ειπσήμως αναφέρουν ότι οι νεκροί ήταν 66.
Το "Λουζνίκι" είναι ένα από τα λίγα γήπεδα που χρησιμοποιούν (εγκεκριμένο από την FIFA) τεχνητό χλοοτάπητα, ώστε να αντέχει στις δύσκολες καιρικές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα. Για τον τελικό, πάντως, έχει τοποθετηθεί φυσικό χορτάρι.